เป็นการกำหนดรูปแบบอักษรที่ผู้ใช้สามารถกำหนดได้ด้วยตนเอง ซึ่งจะกำหนดรูปแบบตามลักษณะข้อความ เช่น ข้อความสำคัญ หรือ คำนิยาม
มีรูปแบบโค้ดดังนี้
Emphasis ใช้เน้นข้อความคำพูดหรือวลี
ใช้คำสั่ง <EM>...</EM>
Strong ใช้กับข้อความที่มีความสำคัญมาก
ใช้คำสั่ง <STRONG>...</STRONG>
Computer Code ใช้กับข้อความที่เป็นโปรแกรม
ใช้คำสั่ง <CODE>...</CODE>
Citations ใช้กับข้อความที่อ้างอิงถึงแหล่งที่มาของเนื้อหา
ใช้คำสั่ง <CITE>...</CITE>
Definition ใช้กับข้อความที่เป็นคำนิยาม
ใช้คำสั่ง <DFN>...</DFN>
Keyboard ใช้กับข้อความที่เหมือนแป้นพิมพ์
ใช้คำสั่ง <KBD>...</KBD>
Samples ใช้กับข้อความที่เป็นตัวอย่าง
ใช้คำสั่ง <SAMP>...</SAMP>
Variable Name ใช้เน้นข้อความที่ถูกเปลี่ยนแปลง
ใช้คำสั่ง <VAR>...</VAR>
ตัวอย่างโค้ด
<html>
<head><title>webthaidd</title></head>
<body>
แสดงการกำหนดตัวอักษรแบบ Logical<p>
<EM> ข้อความที่มีความสำคัญ </EM><p>
<STRONG> ข้อความที่มีความสำคัญมาก </STRONG><p>
ข้อความที่เป็นตัวอย่างของโปรแกรม<br>
<CODE> printf("Hello"); </CODE><p>
การใช้ข้อความอ้างอิงแหล่งที่มาของเนื้อหา<br>
<CITE>(www.webthaidd.com)</CITE><p>
<DFN>คำนิยาม</DFN> มีไว้เพื่อแยกคำหลักออกจากเนื้อความ<p>
<KBD>ข้อความที่เหมือนแป้นพิมพ์</KBD><p>
ข้อความที่เป็นตัวอย่าง เช่น<SAMP> ตัวอย่างที่1 , ตัวอย่างที่2</SAMP><p>
ข้อความที่มี<VAR> การเปลี่ยนแปลง </VAR><p>
</body>
</html>
ผลที่ได้
จาก : http://www.webthaidd.com/html/webthaidd_article_322_.html